Τρίτη 14 Ιουλίου 2015
Κυριακή 12 Ιουλίου 2015
θυμήσου
έφυγες
για νάχει ο πόθος νοστιμιά
και ρίζωμα η Αγάπη,
μα και τα δυό
στο φόβο και στο δείλιασμα,
σκοτείνιασαν αντάμα.
σήκω,
περνάει ο θάνατος
κι' άδικα μας γυρεύει.
Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015
γι' αυτό
δεν είν' ο πόθος που μας κατέχει
αλλά η αναμονή του μετά,
να μ' έχεις, να σ' έχω
να σε κρατώ, να με κρατάς
κάθε στιγμή,
και για πάντα
γι' αυτό μου λείπεις
Κυριακή 21 Ιουνίου 2015
απλά
ένα φιλί
μια αγκαλιά
ο κόσμος μου εσύ
ο κόσμος σου εγώ.
και τ' αγνάντεμα
στον ορίζοντα της ψυχής μας
κεί που τα τσακίσματα κάνουν τις σκιές
και μ' ένα χάδι γίνονται
τσακίσματα στου έρωτα το σεντόνι.
άχνα ιερή
νάρθει η στιγμή
να μην αργήσει,
άχνα για Ζωή.
χάδι
αγκαλιά
λαχτάρα παντοτινή
Σάββατο 20 Ιουνίου 2015
θα ήταν..
... μέρα ετούτη
γιομάτη χρώματα φρεσκοανακατεμένα
σχήματα πρωτοχάραγακαι νιούτσικα,
ολόφρεσκα χαμόγελα
σκαρούδια του Έρωτα ετούτου.
20.6.2012
όμως,
ό,τι με πληγώνει είναι αυτό που δεν ρωτάς
γιατί ο χρόνος χάνεται
και πως στης νύχτας το σκοτάδι
αποζητώ με μιαν αφή να ζωντανέψεις.
Σάββατο 13 Ιουνίου 2015
μνήμες
Σ' αγαπώ
δεν αντέχω να μη το ξαναγράψω
και δεν αντέχω να μην ελπίζω
πως και σύ μ' Αγαπάς
Ναι,
το ψιθυρίζω κάθε μου στιγμή.
σε Νοσταλγώ
σε Περιμένω
σε Λατρεύω
σε Ποθώ
σ' Αγαπώ
από Πάντα
για Πάντα....
Σάββατο 6 Ιουνίου 2015
σαν σήμερα
"νοιώθω τη σκέψη σου να με αγγίζει"
Σ' αγαπώ με τη γλώσσα του πουλιού τ' αηδονιού
και μετάφραστα μ' όσα στο θαμπό μου το νου
Σ' αγαπώ σ' αγαπώ στο θαμπό μου το νου
σ' αγαπώ σ' αγαπώ στο θαμπό μου το νου
Σ' αγαπώ μ' όλα τ' άστρα του βαθιού μ' ουρανού
στήσου αγάπη μου πλάστρα στο θαμπό μου το νου
Σ' αγαπώ σ' αγαπώ στο θαμπό μου το νου
σ' αγαπώ σ' αγαπώ στο θαμπό μου το νου"
(Κ. Παλαμάς)
Σάββατο 30 Μαΐου 2015
Αγάπη
Αγάπη
Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα.
Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!
Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν
ότιδεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος.
Κώστας Καρυωτάκης
Πέμπτη 21 Μαΐου 2015
Δευτέρα 18 Μαΐου 2015
επέτειος
σαν σήμερα
18 του Μάη
πετάξαμε πάνω απ' την πόλη,
πετάξαμε πάνω απ' την πόλη,
τα κορμιά μας ενώθηκαν
το σώμα σου μπήκε στο δικό μου
και στο δικό σου
η παντοτεινή μου αγάπη
και ο έρωτας
ο παλαιότατος των όλων καιρών.
γεύθηκα τη σάρκα σου
και σύ τη δική μου
και της αποδοχής μας τα κύτταρα
φυλαχτό,
σαν το σεντόνι μας
όπου κείται η μαρτυρία της σε σώμα ένα ύπαρξής μας.
επέτειος, επέτειοι
κάθε μέρα μια
(τρία χρόνια τώρα)
πόνου και χαράς
στέρησης και επαιτείας.
μια αν μούλεγες να διαλέξω μια
θα διάλεγα αυτήν
που με σύγκορμη αγαλλίαση
σου είπα Σ' Αγαπώ.
γαι νάναι η επέτειος
όλων μας των ημερών.
Πέμπτη 14 Μαΐου 2015
τοίμασε ξανά το ταξίδι
δυό λέξεις είπες
κι' έγινε χείμαρρος η χαρά
και στέρεψε από τη γη η λύπη.
μετά για καιρό μιλούσες για θάνατο και εννοούσες Ζωή. μιλούσες για αποχωρισμό και εννοούσες σμίξιμο που θα όριζε ποιά ζωή θα παραμέριζε για πάντα τον θάνατο. κι αναρωτιόμουν πως ό,τι πολύτιμο μπορούμε να έχουμε είναι αυτό,
κάποιον ν' αγαπάς
κάποιος να σ' αγαπάει
και μείναν οι όρκοι αδιάφθοροι, τα ποτάμια μας αμόλυντα και η βάρκα σκαρί από βράχου ψυχή ν' αρμενίζει στη δίνη του πελάγους, δειλά μα άφοβα γιατί ήξερες
κάποιον αγαπάς
τοίμασε ξανά το ταξίδι
γέρνει ο καιρός μπροστά μας
κάποιος σ' αγαπάει
ζαλώσου την ψυχή σου, ντύσου με το πιο όμορφο φουστάνι, κείνο το ποροκαλί που σε πρωταντίκρυσε η άνοιξη, κι εγώ με τα μάτια της σε λάτρεψα, πάρε τον δρόμο τον χιλιοδιαβασμένο κι έλα ν΄ανταμωθούμε καθώς το πρωϊνό θ' αποδροσίζει και ο ήλιος θα υπόσχεται αιώνιο φώς και μια παντοτινά ζεστή αγκαλιά, χωρίς η ντροπή να τρεμοπαίζει στα βλέφαρα, χωρίς ο φόβος να ταλανίζει τις λέξεις.
και ξανά οι λέξεις Μας
από ένα στόμα,
ένα νού,
και μια ψυχή,
Σ' Αγαπώ
ν' αφεθεί η σκέψη στα επιούσια και ο πόθος στα αιώνια, να διατηρήσει τη σάρκα ζωντανή, χθες σήμερα αύριο, πάντα και σμιγμένη στο ένα που μας υποσχέθηκαν θεοί και δαίμονες, εξεγερμένοι και ποιητές, και μερικοί το έκαναν έργο για να έχουν λόγο και αιτία οι προτομές τους δεξιά κι αριστερά του δρόμου που θα διαβείς για νάρθεις, που θα διαβούμε μαζί για να φύγουμε για κει που τα σύνορα των οριζόντων σχηματίζουν μια καλύβη, ολόφωτη από έρωτα κι όπου ποτέ η γλυσίνα δεν χαρίζει τα άνθη της στο θάνατο και η αθανασία απαγγέλει κάθε γλώσσα ξένη ως πριν, κάθε γλώσσα του σώματος και της ψυχής, του νού και των όντων που κάτω από το βάρος των αστεριών θα ζητούν όλο και περισσότερη αγάπη.
τρείς λέξεις,
αρκετές για να ζωγραφίσουν τον έρωτά μας
θέλεις; θέλω πάντα
καλή μου,
δυό λέξεις μόνο αρκούν
Σ' Αγαπώ
υγ. 12 Μάη του 2012
23.05, όπως ακριβώς τρία χρόνια πριν
η μόνη μου αλήθεια
και η παντοτεινή
υγ. 12 Μάη του 2012
23.05, όπως ακριβώς τρία χρόνια πριν
Σάββατο 4 Απριλίου 2015
φοβάμαι
...να γράψω μια καλημέρα
να στείλλω μιαν ευχή.
γιατί φοβάμαι
πως δεν θα φθάσει ποτέ.
και θα με κάνει να πιστέψω
πως ο των απείρων χείριστος
στα μάτια σου θα είμαι.
όπως εσύ σ' αγαπώ
όπως εγώ μ' αγαπάς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)