όταν κοιμάται ο Έρωτας...

...ξυπνάει η Αγάπη.

 

και, 

ούτε το Ναι, 

ούτε το ΟΧΙ

δεν θα χρειάζονται πια

παρά,

η Γεύση

της αιώνιας μας συν-ύπαρξης.

η Προσήλωση

Ξέρω πολλά έντομα και γενικώς υπάρξεις που δεν τριγυρνάνε ποτέ άσκοπα. κάθε τους ταξίδι έχει έναν προορισμό.  ας παρατηρήσουμε τα μυρμήγκια, ή τις μέλισσες. αλλά και τις σαύρες, τα πουλιά, τις γάτες. όλες οι φυλές των όντων, εκτός της, κατά πλειοψηφία, ανθρώπινης, ταξιδεύουν προσηλωμένες σε έναν σκοπό.

Η Προσήλωση είναι ένα χάρισμα της φύσης των όντων, ένα χάρισμα θεϊκό. έχει εγκλωβίσει την έγνοια, τη αγάπη, τον έρωτα, την αφοσίωση, την πίστη, την απλότητα, τη σεμνότητα, την επι-υπομονή, την καρτερία, τον σεβασμό, την επίγνωση του πρόσκαιρου της ζωής, ορίζοντας έναν μικρόκοσμο αντάξιο της κάθε οντότητας. 

Η προσήλωση είναι ο Λόγος και η Ιερότητα των όντων. εγκλωβίζοντας επί μέρους αξίες, γίνεται η σκλάβα τους, μια αυτούσια και αυτοτελής αξία. δεν διαχέεται, δεν σκορπιέται, αλλά δαπανάται ατελεύτητα προς δόξα αυτών που έχει εγκλωβίσει.

Αυτός ο κλωβός είναι το ανέσπερο Φώς και τον λέω Ευτυχία.