Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

οι κερασιές ν' ανθίσουν εφέτος


χάνουμε στιγμές
που τη ζωή λιγοστεύουν
και η απουσία βαρειά σκια πάνω της

δος μου ένα χέρι
πάρε το δικό μου
όσο η φλόγα τ' αγκαλιάζει

ξεθωριασμένη η αγάπη
χωρίς να μπορεί το χέρι
να σηκώσει τ' ανάχρια
χωρίς η αναπνοή να μη ζεσταίνει
χωρίς το κορμί να μην αφουγκράζεται 
του άλλου κορμιού την ανάσα.

ξεθωριασμένη
χωρίς σπονδές στον έρωτα.

γι αυτό σου λέω ψυχή μου
λίγη βιάση 
να σταλίσει ο καιρός που χάνεται
για να μας θωρώ 
δυνατούς στον άνεμο,
δυνατούς στο φόβο μας.

καμμιά ταραχή ας μην ακουμπήσει στα λόγια μας
παρά μόνο στα κορμιά μας
όταν εκείνη τη στιγμή θα σμίγουν για πάντα,
Αγάπη μου.

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

η πλάνη

νάν' ετούτη άραγε
που με το φόβο συντροφιά
μας σέρνει στ' απάτητα του νού
στα σωθικά της τρέλλας ;

ή μη το χέρι αλλουνού
π' απλώθηκε σιμά μας
στολίζοντας με κείνο το "από"
του χωρισμού το στέρνο ; 

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

γιατί ;

τον δρόμο που μούδειξες να πορευτώ
μόνος μου δεν ήθελα να τον διανύσω
φοβόμουν το χωρισμό π' αντάμωσα.
κι ας ήξερα καλά πως θα σ' αγαπούσα για πάντα
και πως τους όρκους μου ποτέ δεν θ' απατούσα.
και θα το φωνάζω ξανά


ακόμη κι αν χρειασθεί ο θάνατος
αυτό να μαρτυρήσει.

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

ευχή


βάλτωσ' ο χρόνος
το φευγιό του φόβου καρτερώντας
μα θα σταθώ σε τούτη την ευχή

μα υποσχέσου μου...
ότι στο πρώτο φως του ύπνου 
το ξενίτεμα θα σβήσει
κι εμένα έρωτα ξανά θα με φωνάξεις

της σιωπής τον πόνο να γητέψω.