η πλάνη

νάν' ετούτη άραγε

που με το φόβο συντροφιά

μας σέρνει στ' απάτητα του νού

στα σωθικά της τρέλλας ;

ή μη το χέρι αλλουνού

π' απλώθηκε σιμά μας
στολίζοντας με κείνο το "από"

του χωρισμού το στέρνο ;