εννέα μικρές εξομολογήσεις-2

εξομολόγηση δεύτερη

μια καλημέρα-μια καληνύχτα
υιΐκή υπόσταση

χρόνια τώρα,
αποστολέας και παραλήπτης ταυτοποιημένοι
για νάχουν κορμοστασιά οι μέρες
και φέγγος οι νύχτες
για να πορεύονται τα όνειρα.

μια καλημέρα-μια καληνύχτα
ακούραστο σανίδι
για νάναι το βήμα άφοβο
και νάχει το χαμόγελο μια διαδρομή
και μια σπιθαμή γής να καρπίσει.
μια καλημέρα-μια καληνύχτα

 (τί να την κάνεις την ανταμοιβή ;)
φτάνει να λακίζει το δείλιασμα
κι η λύπη νάχει το ζύγι της,
δίκαια να σκορπιέται.

εννέα μικρές εξομολογήσεις-1

εξομολόγηση πρώτη
πρέπει  να μιλήσω

 ένα κομμάτι άσπρο πάνω στο μαύρο

 χωρίς γκρίζες σκιές

πρέπει  να μιλήσω
 για κάθε φράχτη που άδικα σηκώθηκε
 όσο πιο σύντομα γίνεται
γιατί ο χρόνος δεν θα μου χαρισθεί
και δεν θα καρπίσουν οι λέξεις μου. 

παιδί της αναγκαιότητας τούτο το πρέπει.

Αρχίζω  με το Σ' αγαπώ
από τότε και για Πάντα.