Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

εσύ κι εγώ

Παράπονο
Βαριά βραχιόλια οι λύπες
Πώς μ' αγαπάς δεν είπες
Το 'χω παράπονο, μάνα μου, στόμα μου
Κι ας πέθαινε το σώμα μου

Σου στέλνω μ' ένα γράμμα
Του φεγγαριού τη λάμα
Πάρ' τη και χτύπα με, μάνα μου, τρέλα μου
Κι αν κλαίει η ψυχή σου γέλα μου

Ξενιτιά
Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές

Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
Να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί
Ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
Πριν ραγίσει απ' τον σεβντά μου όλη η γη

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
Με ποιο κρασί, μεθάει τα μάτια του πες

Κι ας ξέρω
πως ό,τι αγαπάς,
επιστρέφει..

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

σκιά

μα δεν τολμώ να μου μιλήσεις
για το όχι που θα πείς φοβάμαι
κι γίνομαι η σκιά που μεγαλώνει
κι απλώνομαι παντού καθώς ο ήλιος γέρνει,
μέχρι το κρεβάτι μας να φθάσω,
μην τ' αρνηθείς,

τα χνάρια μας κοίτα να σωθούν
για να γίνουμε αυτό που είμαστε
και της ψυχής μας οι ορίζοντες
στο χρώμα του έρωτά μας να ντυθούν,
Αγάπη μου.