πού πάνε οι λέξεις όταν φεύγουν ;

Μητέρα, Μάνα, Μαμά... 

 

..πάνε να συναντήσουν επουράνιες ζωές, 

να συμπληρώσουν τη σφαίρα της αιωνιότητας. 

 

Στη θέση τους θάρθουν άλλες, 

εξίσου τρυφερές και γενναίες, 

σαν ίσκιοι ανθισμένων κοριτσιών 

και περήφανων κυπαρισσιών. 

 

Κορμοί που θ' αντέξουν στους ανέμους 

και στη σκαιότητα των καιρών.
 

 

Παιδί μου, Κόρη μου, Ψυχή μου...

 

Πρόσκληση

 
καλημέρα Ελένη και καλό μήνα.
Για το χωριό φεύγω Παρασκευή χαράματα. Λέγεται Σαβάλια. Αν σκεφθείς νάρθεις (εγώ πολύ το θέλω), βρες την πιο σύντομη διαδρομή. Από τον "111" είναι σύντομη αλλά από την Λάμπεια και μετά (όπως θάρχεσαι) είναι κουραστικός ο δρόμος. Την άλλη διαδρομή από Ολυμπία δεν τη θυμάμαι.
Βολεύει νάρθεις 3 μέρες μετά νάχω μαζέψει λιγάκι.

Σε περιμένω !

 
υγ. αυτή η ανάρτηση θα μείνει για κανά 2 μέρες.