ώ

π

α

γ

Α

Σ'

η

ν

έ

λ

Ε

κάθε φορά που φεύγω φοβάμαι

και από τότε
κι ούτε ένα ταξίδι δεν απέμεινε πια για μένα.

δεν ζώ

... ρημάζω

το αίμα

με λαχτάρα ήπια από το αίμα σου

  όση θα αρκούσε

να στεριώσει η αγάπη μας 

στ' ατσάλινο του χρόνου.

πες μου, 

ποιά πεθυμιά ζυγιάστηκε 

με το βουνό αντίκρυ

και βρέθηκε λειψή 
απ' το τριαντάφυλλο 

που απίθωσε στα σώματά μας 

της αιωνιότητας ο πόθος.

27. 5.2012.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι

πως τούτη τη μέρα τη λέγαμε Αγάπη

πως οι ψυχές μας στο βωμό της θυσίασαν τα κορμιά μας

ατενίζοντας τους ορίζοντες μιας αιωνιότητας.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 

πως η μόνη αλήθεια που κατέχουμε είναι αυτή

κι ας μας σκοτώνει.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 

προσκύνησα τη συντριβή 

γνωρίζοντας ην ιερότητα τούτης της μέρας 

ακόμα και όταν ο λαβύρινθος με κατάπινε.

Προσκύνησα τη συντριβή κοιτώντας, 

στο επόμενο σκαλί το θάνατο να παραμονεύει.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 

πως η μόνη γενναιότητα είναι η συγχώρεση.

και πως δίχως νιότη, δίχως έρωτα 

κάθε έπαρση είναι περιττή.

.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 

Σ' αγαπώ κάθε μου στιγμή.

Για πάντα.

γιατί..

Δίχως ἐσὲ δὲν θἄβρισκαν νερὸ τὰ περιστέρια

δίχως ἐσὲ δὲ θἄναβε τὸ φῶς ὁ Θεὸς στὶς βρύσες του.

Μηλιὰ σπέρνει στὸν ἄνεμο τ᾿ ἄνθη της, 

στὴν ποδιά σου φέρνεις νερὸ ἀπ᾿ τὸν οὐρανό,

φῶτα σταχυῶν κι ἀπάνω σου φεγγάρι ἀπὸ σπουργῖτες.

για 'κείνη τη Νύχτα

που γένηκε ιστορία 

και μετά ιερή σιωπή.

για 'κείνη τη Νύχτα

πως σβήναν τα τσιγάρα στο τασάκι, 

πως κιότεβε το τσίπουρο στο μπουκάλι, 

πως τα δάχτυλα έτρεμαν πάνω στα πλήκτρα, 

κι ο νούς έτρεχε στο για πάντα 

από τα ξεροπήγαδα της ιστορίας μας.

Βήμα το βήμα χάνομαι στην αγκαλιά σου. 

Που διώχνει λύπες αχρείαστες 

και δίνει τη χαρά που λυτρώνει. 

Σ' αγαπώ !.

Αιώνες τούτες οι στιγμές..."

Αιώνια κι' η Αγάπη μας. 

να πάμε εκεί

Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;

Ας κάνει λάκκους την αυγή.

να πάμε εκεί να πιούμε

την βροχή.

Μια που εμείς σε όποια

στέγη αράξουμε, σε όποια

αυλή, ο άνεμος χαλνάει

τον ουρανό, τα δέντρα

κι η στείρα γη

μέσα σε μας βουλιάζει.

γ. σαραντάρης

υπάρξη χωρίς λόγο

κραυγή

μίλα μου ψυχή μου

γιατί ;

εσύ πονάω

εγώ πονάς

γιατί

θα Φύγω

και δεν θάχουμε πεί 

ούτε ένα αντίο.

Γιατί ;

οι ρίζες μου,

, το αίμα που χρωμάτισε τη ματιά μου

στη ρίζα του βουνού 

κάποιον Ιούνιο,

ας είναι σπονδή 

στο άπλωμα της ψυχής μας.

χάδι

χάδι που γένηκε καπνός

να ταξιδέψει από μακρυά

αλαφροΐσκιωτη χαρά

μα αβάσταχτος ο πόνος. 

Γιατί είν' ο πόνος μου γλυκός πού'χω για σένα φως μου

δειλά-δειλά η Άνοιξη

στ' ανάμεσα του θέλω και του φόβου

του ουρανού τ' αντίκρυσμα σφαλίζοντας

τ' απόμακρο της σιγουριάς ξορκίζει.

φωτο: κουτσουπιά στην πλατεία-φλεβάρης 2016

ο χεπο-κ

και πως θες εσύ  

εγώ να καταλάβω
μιας και χωρίστηκε στα δυό η κάθε μας λέξη
αν μ' αγαπάς, αν με μισείς, 

αν με θυμάσαι ακόμα.

ευχή

να Σ' αγαπώ

(το μόνο που μ' απέμεινε)

να μ' αγαπάς

(το μόνο που ελπίζω)

όταν φεύγεις

αυτοί που φεύγουν δεν έχουν μνήμες

τις δώρησαν, 

σ' αυτούς που μένουν

στον πόνο τους σύντροφο. 

αυτοί που μένουν

και αυτοί που φεύγουν

συνταξιδεύουν στην ίδια ομορφιά

χωρίς θυμό, χωρίς μνήμη.

δος μου

δος μου το χέρι σου

τόχω ανάγκη

τρεις μήνες, μια ζωή, 

για να κρατηθώ ως εδώ.

απουσία

κάθε ταξίδι

κάθε τόπος

κάθε στιγμή

μια απουσία

η δική σου απουσία

η δική μας μαχαιριά

ανάγκη 

να ζώ με το τίποτα

ανάγκη να τ' αγαπήσω.

καλημέρα

αν κάνω λάθη μόνον εσύ μπορείς να τα δείς

αν εσύ κάνεις λάθη μόνον εγώ μπορώ να τα αγαπήσω.

κάνουμε λάθη κυνηγώντας την ομορφιά

τα αγαπάμε σαν παιδιά μας, 

δεν ντρεπόμαστε γι αυτά,

ό,τι ζεί λαθεύει, 

πασχίζοντας να βρεί διόδους 

πέρα από αυτούς που του μάθαν οι άλλοι.

όμως, αν την μαγεία του λάθους δεν την αποκαλύπτουμε 

τότε το λάθος σήπεται και βρωμίζει.

βρωμίζει χειρότερα από τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας

χειρότερα από πόθους ανομολόγητους

και από τα κρυμμένα μας μυστικά.

τα λάθη μας είναι οι τροχειοδείκτες της ζωής μας

ο φωτεινός χάρτης της διαδρομής μας,

τα κόκκινα αστέρια στον άπειρο ουρανό

που και νεκρά ακόμη στολίζουν το στερέωμα.

κάθε πρωϊ που ξαναρχίζει είναι όμορφο 

σαν κοιτάμε τον ουρανό με τα λάθη μας.

καλημέρα.

υγ. και η γραφή αυτή ίσως νάναι ένα ακόμη λάθος. 

Μόνον εσύ μπορείς να το δείς. 

Μόνον εσύ μπορείς να το αγαπήσεις.