σαν ευχή

  

ας αρνηθούμε 

όσα η δολιότητα της σιωπής 

χρέωσε την ψυχή μας,

ας λατρέψουμε ξανά

όσα η ψυχή μας κουβαλούσε

στο πρώτο συναπάντημά μας,

ακόμη και αυτά

που νομίσαμε ότι μας πλήγωναν,
ενώ μας ζητούσαν τη δικαίωσή τους.

μόνο τότε

θ' αγκαλιαστούν οι ψυχές μας

χωρίς τα χέρια ν' ακουμπούν στο δέρμα

χωρίς ο νούς να διαφεντεύει τα σώματά μας.

φωτο: 
ανθισμένη μουσμουλιά στη βεράντα
που με τίποτα δεν λέει να σε ξαχάσει

 

κοινότυπο

κοινότυπο δεν είναι τίποτα,

ούτε αυτό το τίποτα.

σοφία το ανάστημά τους

διάστασή τους το βάθος.

μουσική:

γιάννης αργύρης, κάποιος γιορτάζει

υγ. καμμία σχέση με τυχόν υπάρχουσες θρησκευτικές γιορτές