Αποδεκτοί συμβολισμοί

καλοκαιρινό αραξοβόλι στην Επίδαυρο

Το Πάσχα των απωλειών και το πάσχα της ανάστασης.

της εθιμικής ανάστασης που απέχει παρασάγγας από την επιθυμητή. τόσο που οι κάθε είδους και προαίρεσης ευχές αδυνατούν να αποδώσουν τους πόθους, να καταθέσουν τις ελπίδες και να οσμοθούν με τα όνειρα του καθενός. ακόμη, είναι ανίκανες να αναχαιτίσουν τους δεκάδες θανάτους γύρω και εντός μας. θανάτους χωρίς παρακαταθήκες και χωρίς διαθήκες. η έλλειψη πλούτου ζωής στερεί και αυτή την ύστατη πράξη εντέλειας και ανιδιοτέλειας. έτσι θα εξασφαλίζετο μια ειρηνική και συνάμα επ-αναστατική μετάβαση από τη ζωή προς τον θάνατο, μια συνέχεια ζωής πιο πραγματικής από την εικονική της κατανάλωσης και του φιλαυτισμού.

Είθε να αποκτήσουν οι ευχές τη δύναμη να νεκραναστήσουν μιας άπνοης ζωής το σώμα,   κατάλοιπο ενός κόσμου που διαβήκαμε χρόνια πριν. τότε που κάθε ευχή πήγαζε από έναν θεό μέσα μας , τότε που κάθε υπόσχεση ήταν όρκος και καθήκον.