επέτειος

Κύλησεν ο καιρός σαν το νερό 

στο ίδιο το ποτάμι που ανταμώσαμε.

για πρώτη φορά το Σ' Αγαπώ 

πιο γνώριμο από ποτέ το άκουσμά του

κι' ας είχε χρόνια πίσω του.

Κύλισεν ο καιρός και δεν ειπώθηκε ξανά

μα δεν εσιώπησε η λαλιά μες στην ψυχή μας

κι' έγινε πόνος, δάκρυ, αναστεναγμός,

κι' έγιναν τούτα η μαγιά,

όρκος να γενούν παντοτεινός.

Κι' αύριο στου πρώτου τ' αγκαλιάσματος τη σκιά

στου πρώτου μας φιλιού τη μεταξένια αύρα

πούκανε ο χρόνος φυλακτό

-κι' απίθωσε  σε κείνο το παγκάκι-

αύριο πρωί θα Σε καρτερώ καρδιά μου.

Την ώρα τη γνωστή, στο χρόνο μας τον λίγο

-τον μεγάλο-

στα χνάρια  του πρώτου μας χαδιού θα καρτερώ.

Σ' Αγαπώ