χάδι

χάδι που γένηκε καπνός

να ταξιδέψει από μακρυά

αλαφροΐσκιωτη χαρά

μα αβάσταχτος ο πόνος. 

Γιατί είν' ο πόνος μου γλυκός πού'χω για σένα φως μου

δειλά-δειλά η Άνοιξη

στ' ανάμεσα του θέλω και του φόβου

του ουρανού τ' αντίκρυσμα σφαλίζοντας

τ' απόμακρο της σιγουριάς ξορκίζει.

φωτο: κουτσουπιά στην πλατεία-φλεβάρης 2016

ο χεπο-κ

και πως θες εσύ  

εγώ να καταλάβω
μιας και χωρίστηκε στα δυό η κάθε μας λέξη
αν μ' αγαπάς, αν με μισείς, 

αν με θυμάσαι ακόμα.