το υφάδι

ας μαζέψουμε τις λέξεις

που σκόρπισε του φθινοπώρου η δίκαιη οργή,
και μ' αυτές το φως να πλέξουμε.

υφάδι δεν είναι η μοναξιά

πέτρα μόνο 

που χτίζει το άβουλο της ψυχής.

επειδή Σ' αγαπώ

Επειδή Σ' αγαπώ 

Ο ήλιος ρίχνει τις ακτίνες του από ζωντανό χρυσάφι, 

Κι απλώνει το χρυσάφι και τ’ ασήμι του πάνω στη θάλασσα. 

Επειδή Σ' αγαπώ

Γύρω απ’ τον αστρικό της άξονα η γη χορεύει 

Τον εκστατικό χορό της. 

Επειδή Σ' αγαπώ

Καβάλα στους ανέμους τα σύννεφα ταξιδεύουν στους ουρανούς 

Στους απέραντους, πανέμορφους, τους βαθυγάλανους ουρανούς. 

Επειδή Σ' αγαπώ

Ο άνεμος φουσκώνει ολόλευκα πανιά 

Και πάνω απ’ τα λουλούδια ο άνεμος, ο γλυκός άνεμος φυσά. 

Επειδή Σ' αγαπώ

Οι φτέρες πρασινίζουν και πρασινίζει η χλόη 

Και πρασινίζουν τα διάφανα ηλιόλουστα δέντρα. 

Επειδή Σ' αγαπώ

Κορυδαλλοί φτεροκοπούν πάνω απ’ τα λιβάδια 

Και μυριάδες πουλιά σ' όλα τα φύλλα κελαηδούν. 

Επειδή Σ' αγαπώ

Υπάρχει ένα αόρατο μονοπάτι που διασχίζει τους ουρανούς 

Κι αυτό το μονοπάτι παίρνουν τα πουλιά, ο ήλιος κι η σελήνη 

Κι όλα τ’ αστέρια της νυχτιάς. 

Επειδή Σ' αγαπώ

Υπάρχει ένα ποτάμι που ρέει ολονυκτίς. 

Επειδή Σ' αγαπώ

Όλη τη νύχτα το ποτάμι κυλάει στον ύπνο μου 

Χιλιάδες ζωντανά πλάσματα κοιμούνται στην αγκαλιά μου 

Και καθώς κοιμούνται ξυπνούν, κι ενώ ρέουν αναπαύονται.

- επειδή Σ' Αγαπώ -

*

Kathleen Raine 

(1908-2003) 

ήταν αυτός ο δρόμος ;

δυό χρόνων λέξεις ανείπωτες 

αποσταγμένες στου καιρού το πέρασμα 

με φίλεψαν τη θλίψη μονάχα. 

μα τίποτα δεν σκοτώνει 

σαν η απόσταση αποστάζεται 

στον μόνο θησαυρό μας.