Σ'

η

ν

έ

λ

Ε

κάθε φορά που φεύγω φοβάμαι

και από τότε
κι ούτε ένα ταξίδι δεν απέμεινε πια για μένα.

δεν ζώ

... ρημάζω

το αίμα

με λαχτάρα ήπια από το αίμα σου

  όση θα αρκούσε

να στεριώσει η αγάπη μας 

στ' ατσάλινο του χρόνου.

πες μου, 

ποιά πεθυμιά ζυγιάστηκε 

με το βουνό αντίκρυ

και βρέθηκε λειψή 
απ' το τριαντάφυλλο 

που απίθωσε στα σώματά μας 

της αιωνιότητας ο πόθος.

27. 5.2012.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι

πως τούτη τη μέρα τη λέγαμε Αγάπη

πως οι ψυχές μας στο βωμό της θυσίασαν τα κορμιά μας

ατενίζοντας τους ορίζοντες μιας αιωνιότητας.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 

πως η μόνη αλήθεια που κατέχουμε είναι αυτή

κι ας μας σκοτώνει.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 

προσκύνησα τη συντριβή 

γνωρίζοντας ην ιερότητα τούτης της μέρας 

ακόμα και όταν ο λαβύρινθος με κατάπινε.

Προσκύνησα τη συντριβή κοιτώντας, 

στο επόμενο σκαλί το θάνατο να παραμονεύει.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 

πως η μόνη γενναιότητα είναι η συγχώρεση.

και πως δίχως νιότη, δίχως έρωτα 

κάθε έπαρση είναι περιττή.

.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 

Σ' αγαπώ κάθε μου στιγμή.

Για πάντα.

γιατί..

Δίχως ἐσὲ δὲν θἄβρισκαν νερὸ τὰ περιστέρια

δίχως ἐσὲ δὲ θἄναβε τὸ φῶς ὁ Θεὸς στὶς βρύσες του.

Μηλιὰ σπέρνει στὸν ἄνεμο τ᾿ ἄνθη της, 

στὴν ποδιά σου φέρνεις νερὸ ἀπ᾿ τὸν οὐρανό,

φῶτα σταχυῶν κι ἀπάνω σου φεγγάρι ἀπὸ σπουργῖτες.

για 'κείνη τη Νύχτα

που γένηκε ιστορία 

και μετά ιερή σιωπή.

για 'κείνη τη Νύχτα

πως σβήναν τα τσιγάρα στο τασάκι, 

πως κιότεβε το τσίπουρο στο μπουκάλι, 

πως τα δάχτυλα έτρεμαν πάνω στα πλήκτρα, 

κι ο νούς έτρεχε στο για πάντα 

από τα ξεροπήγαδα της ιστορίας μας.

Βήμα το βήμα χάνομαι στην αγκαλιά σου. 

Που διώχνει λύπες αχρείαστες 

και δίνει τη χαρά που λυτρώνει. 

Σ' αγαπώ !.

Αιώνες τούτες οι στιγμές..."

Αιώνια κι' η Αγάπη μας. 

να πάμε εκεί

Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;

Ας κάνει λάκκους την αυγή.

να πάμε εκεί να πιούμε

την βροχή.

Μια που εμείς σε όποια

στέγη αράξουμε, σε όποια

αυλή, ο άνεμος χαλνάει

τον ουρανό, τα δέντρα

κι η στείρα γη

μέσα σε μας βουλιάζει.

γ. σαραντάρης