Όταν ανοίγεις μια πόρτα μέσα απ' τα μάτια σου
για τον Παράδεισο
όταν ακούς το σούσουρο των αντιλάλων
να τρυπούν τον γαλήνιο ακουστικό οστό
ΜΗ φύγεις
Κάτσε εκεί στην είσοδο του εφιάλτη
κι απόλαυσε το Ταξίδι
Σήκωσε το αβάσταχτο φως απ' τα μάτια σου
και κλείσε το άνοιγμα του εαυτού σου.
Άπλωσε το χέρι και σφίξε μέσα του
την απέραντη αόρατη ουσία.
Μη φοβηθείς, προχώρα.
Βούτηξε στα πολύχρωμα ρέματα
κολύμπησε και φτάσε στις αλλοιωμένες μορφές
μέσα από τις αδιάφορες αντανακλάσεις.
Μη σκεφτείς το Τέλος
θα σταματήσεις το Ταξίδι
θα μισήσεις την Αρχή
Κι όμωςη Αρχή ήταν η αφορμή
η Πορεία το βυθισμένο βασίλειο της όποιας σοφίας
και το Τέλος η Αιτία.
Και στάθηκα πλάϊ σου τις Νύχτες
μετρώντας το χρόνο εικόνα-εικόνα
απ' αυτές που μου έχεις χαρίσει
Φωτογραφίες ευτυχίας
στιγμές αιώνιες.
Και όταν οι νύχτες μεγάλωναν
πάλι, μετρώντας το χρόνο
αυτόν που θάρθει,
έβλεπα τις φωτογραφίες που τις ψυχές μας
θα αυλάκωναν για το μέλλον.
Στέκομαι πλάϊ σου τις Νύχτες
και όταν και σύ ξαγρυπνάς,
σφίγγουμε τα χέρια
νάναι μεγάλο το ταξίδι μας.
Ως εκεί που κάποτε έσμιξε ο έρωτας με την Αγάπη
o Έρωτας, π' ένα λουλούδι ακήρατο
απίθωσε στην αγκαλιά της.
Ἔρθης δὲν ἔρθης, ἐγὼ θὰ σύρω
τἀργὰ τὰ πόδια γοργὰ ὡς ἐκεῖ,
τὸ κουρασμένο κορμὶ νὰ γείρω
στὴν ἔρμη πέτρα τὴ μυστική.
Καὶ θὰ προσμένω καὶ θὰ πεθαίνω
καὶ θἀνασταίνομαι -μιλῶ, μένω-
μὲ τὴ μιλιά σου·
ἔρθης δὲν ἔρθης, θὰ σ᾿ ἀγκαλιάζω
καὶ μὲ τὴ σκέψη μου θὰ ταιριάζω
τὴ ζωγραφιά σου.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα,
γι' αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.
Μ.Πολυδούρη
το διαλαλεί
κάθε χτύπος της καρδιάς μου,
μα και όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.
μα και όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.
σ' αγαπώ
από Πάντα
για Πάντα
από Πάντα
για Πάντα
είμαι μαζί σου,
το διαλαλεί
κάθε χτύπος της καρδιάς μου,
μα και όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.
σ' αγαπώ
από Πάντα
για Πάντα
