α

γ

Α

Σ'

η

ν

έ

λ

Ε

κάθε φορά που φεύγω φοβάμαι

και από τότε
κι ούτε ένα ταξίδι δεν απέμεινε πια για μένα.

δεν ζώ

... ρημάζω

το αίμα

με λαχτάρα ήπια από το αίμα σου

  όση θα αρκούσε

να στεριώσει η αγάπη μας 

στ' ατσάλινο του χρόνου.

πες μου, 

ποιά πεθυμιά ζυγιάστηκε 

με το βουνό αντίκρυ

και βρέθηκε λειψή 
απ' το τριαντάφυλλο 

που απίθωσε στα σώματά μας 

της αιωνιότητας ο πόθος.

27. 5.2012.