Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

το αίμα


με λαχτάρα ήπια από το αίμα σου
  όση θα αρκούσε
να στεριώσει η αγάπη μας 
στ' ατσάλινο του χρόνου.

πες μου, 
ποιά πεθυμιά ζυγιάστηκε 
με το βουνό αντίκρυ
και βρέθηκε λειψή 
απ' το τριαντάφυλλο 
που απίθωσε στα σώματά μας 
της αιωνιότητας ο πόθος.
27. 5.2012.


Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι

πως τούτη τη μέρα τη λέγαμε Αγάπη
πως οι ψυχές μας στο βωμό της θυσίασαν τα κορμιά μας
ατενίζοντας τους ορίζοντες μιας αιωνιότητας.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 
πως η μόνη αλήθεια που κατέχουμε είναι αυτή
κι ας μας σκοτώνει.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 
προσκύνησα τη συντριβή 
γνωρίζοντας ην ιερότητα τούτης της μέρας 
ακόμα και όταν ο λαβύρινθος με κατάπινε.
Προσκύνησα τη συντριβή κοιτώντας, 
στο επόμενο σκαλί το θάνατο να παραμονεύει.

Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 
πως η μόνη γενναιότητα είναι η συγχώρεση.
και πως δίχως νιότη, δίχως έρωτα 
κάθε έπαρση είναι περιττή.
.
Να θυμάσαι μόνο, να θυμάμαι 
Σ' αγαπώ κάθε μου στιγμή.
Για πάντα.

γιατί..
Δίχως ἐσὲ δὲν θἄβρισκαν νερὸ τὰ περιστέρια
δίχως ἐσὲ δὲ θἄναβε τὸ φῶς ὁ Θεὸς στὶς βρύσες του.
Μηλιὰ σπέρνει στὸν ἄνεμο τ᾿ ἄνθη της, 
στὴν ποδιά σου φέρνεις νερὸ ἀπ᾿ τὸν οὐρανό,
φῶτα σταχυῶν κι ἀπάνω σου φεγγάρι ἀπὸ σπουργῖτες.