να πάμε εκεί

Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;

Ας κάνει λάκκους την αυγή.

να πάμε εκεί να πιούμε

την βροχή.

Μια που εμείς σε όποια

στέγη αράξουμε, σε όποια

αυλή, ο άνεμος χαλνάει

τον ουρανό, τα δέντρα

κι η στείρα γη

μέσα σε μας βουλιάζει.

γ. σαραντάρης

υπάρξη χωρίς λόγο

κραυγή

μίλα μου ψυχή μου

γιατί ;

εσύ πονάω

εγώ πονάς

γιατί

θα Φύγω

και δεν θάχουμε πεί 

ούτε ένα αντίο.

Γιατί ;

οι ρίζες μου,

, το αίμα που χρωμάτισε τη ματιά μου

στη ρίζα του βουνού 

κάποιον Ιούνιο,

ας είναι σπονδή 

στο άπλωμα της ψυχής μας.

χάδι

χάδι που γένηκε καπνός

να ταξιδέψει από μακρυά

αλαφροΐσκιωτη χαρά

μα αβάσταχτος ο πόνος. 

Γιατί είν' ο πόνος μου γλυκός πού'χω για σένα φως μου

δειλά-δειλά η Άνοιξη

στ' ανάμεσα του θέλω και του φόβου

του ουρανού τ' αντίκρυσμα σφαλίζοντας

τ' απόμακρο της σιγουριάς ξορκίζει.

φωτο: κουτσουπιά στην πλατεία-φλεβάρης 2016

ο χεπο-κ

και πως θες εσύ  

εγώ να καταλάβω
μιας και χωρίστηκε στα δυό η κάθε μας λέξη
αν μ' αγαπάς, αν με μισείς, 

αν με θυμάσαι ακόμα.

ευχή

να Σ' αγαπώ

(το μόνο που μ' απέμεινε)

να μ' αγαπάς

(το μόνο που ελπίζω)

όταν φεύγεις

αυτοί που φεύγουν δεν έχουν μνήμες

τις δώρησαν, 

σ' αυτούς που μένουν

στον πόνο τους σύντροφο. 

αυτοί που μένουν

και αυτοί που φεύγουν

συνταξιδεύουν στην ίδια ομορφιά

χωρίς θυμό, χωρίς μνήμη.

δος μου

δος μου το χέρι σου

τόχω ανάγκη

τρεις μήνες, μια ζωή, 

για να κρατηθώ ως εδώ.

απουσία

κάθε ταξίδι

κάθε τόπος

κάθε στιγμή

μια απουσία

η δική σου απουσία

η δική μας μαχαιριά

ανάγκη 

να ζώ με το τίποτα

ανάγκη να τ' αγαπήσω.