Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

οι ρίζες μου,

, το αίμα που χρωμάτισε τη ματιά μου
στη ρίζα του βουνού 

κάποιον Ιούνιο,


ας είναι σπονδή 
στο άπλωμα της ψυχής μας.


Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

χάδι


χάδι που γένηκε καπνός
να ταξιδέψει από μακρυά
αλαφροΐσκιωτη χαρά
μα αβάσταχτος ο πόνος. 



Γιατί είν' ο πόνος μου γλυκός πού'χω για σένα φως μου


Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

δειλά-δειλά η Άνοιξη


στ' ανάμεσα του θέλω και του φόβου
του ουρανού τ' αντίκρυσμα σφαλίζοντας
τ' απόμακρο της σιγουριάς ξορκίζει.


φωτο: κουτσουπιά στην πλατεία-φλεβάρης 2016

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

ο χεπο-κ


και πως θες εσύ  
εγώ να καταλάβω
μιας και χωρίστηκε στα δυό η κάθε μας λέξη
αν μ' αγαπάς, αν με μισείς, 
αν με θυμάσαι ακόμα.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

όταν φεύγεις


αυτοί που φεύγουν δεν έχουν μνήμες
τις δώρησαν, 
σ' αυτούς που μένουν
στον πόνο τους σύντροφο. 
αυτοί που μένουν
και αυτοί που φεύγουν
συνταξιδεύουν στην ίδια ομορφιά
χωρίς θυμό, χωρίς μνήμη.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

απουσία


κάθε ταξίδι
κάθε τόπος
κάθε στιγμή
μια απουσία
η δική σου απουσία

η δική μας μαχαιριά

ανάγκη 
να ζώ με το τίποτα
ανάγκη να τ' αγαπήσω.


Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

καλημέρα


αν κάνω λάθη μόνον εσύ μπορείς να τα δείς
αν εσύ κάνεις λάθη μόνον εγώ μπορώ να τα αγαπήσω.

κάνουμε λάθη κυνηγώντας την ομορφιά
τα αγαπάμε σαν παιδιά μας, 
δεν ντρεπόμαστε γι αυτά,
ό,τι ζεί λαθεύει, 
πασχίζοντας να βρεί διόδους 
πέρα από αυτούς που του μάθαν οι άλλοι.

όμως, αν την μαγεία του λάθους δεν την αποκαλύπτουμε 
τότε το λάθος σήπεται και βρωμίζει.
βρωμίζει χειρότερα από τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας
χειρότερα από πόθους ανομολόγητους
και από τα κρυμμένα μας μυστικά.

τα λάθη μας είναι οι τροχειοδείκτες της ζωής μας
ο φωτεινός χάρτης της διαδρομής μας,
τα κόκκινα αστέρια στον άπειρο ουρανό
που και νεκρά ακόμη στολίζουν το στερέωμα.

κάθε πρωϊ που ξαναρχίζει είναι όμορφο 
σαν κοιτάμε τον ουρανό με τα λάθη μας.

καλημέρα.

υγ. και η γραφή αυτή ίσως νάναι ένα ακόμη λάθος. 
Μόνον εσύ μπορείς να το δείς. 
Μόνον εσύ μπορείς να το αγαπήσεις.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

κάποτε να ζήσουμε


κάποτε, 
ας καταλαγιάσει ο θυμός
κι ας φύγει το δείλιασμα
για νάβρει δικαίωση
η αθωότητα που φωλιάζει βαθειά μέσα μας.

ότι γένηκε καλώς γένηκε,
αν πιστέψουμε μ' όλο μας το είναι
πως τίποτα τον όρκο μας δεν μόλυνε
το χρειαζόμαστε αυτό για να πορευτούμε.

σ' αγαπώ
έχουμε ανάγκη τη λαλιά του κάθε μας στιγμή
όπου κι αν είμαστε, όπου και αν στεκόμαστε
δεν ξέρω πως, ας το βρούμε.

κάποτε να ζήσουμε λαχταρώ
τον βράχο να κυλίσουμε, αρκεί.