Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

κομμάτια ζωής

η έγνοια μου
που δεν μπόρεσα ακόμη
τις πληγές που έθρεψα να κλείσουν
η σκέψη μου
που αγκαλιάζει σφιχτά την κάθε σου ανάσα
και ο φόβος μου 
πως πληγή και τούτο μπορεί να φαίνεται.


ένα γνέμα ψάχνω να γητέψει την ξενητειά.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

το υφάδι







ας μαζέψουμε τις λέξεις


που σκόρπισε του φθινοπώρου η δίκαιη οργή,
και μ' αυτές το φως να πλέξουμε.


υφάδι δεν είναι η μοναξιά




πέτρα μόνο 
που χτίζει το άβουλο της ψυχής.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

επειδή Σ' αγαπώ



Επειδή Σ' αγαπώ 
Ο ήλιος ρίχνει τις ακτίνες του από ζωντανό χρυσάφι, 
Κι απλώνει το χρυσάφι και τ’ ασήμι του πάνω στη θάλασσα. 

Επειδή Σ' αγαπώ
Γύρω απ’ τον αστρικό της άξονα η γη χορεύει 
Τον εκστατικό χορό της. 

Επειδή Σ' αγαπώ
Καβάλα στους ανέμους τα σύννεφα ταξιδεύουν στους ουρανούς 
Στους απέραντους, πανέμορφους, τους βαθυγάλανους ουρανούς. 

Επειδή Σ' αγαπώ
Ο άνεμος φουσκώνει ολόλευκα πανιά 
Και πάνω απ’ τα λουλούδια ο άνεμος, ο γλυκός άνεμος φυσά. 

Επειδή Σ' αγαπώ
Οι φτέρες πρασινίζουν και πρασινίζει η χλόη 
Και πρασινίζουν τα διάφανα ηλιόλουστα δέντρα. 

Επειδή Σ' αγαπώ
Κορυδαλλοί φτεροκοπούν πάνω απ’ τα λιβάδια 
Και μυριάδες πουλιά σ' όλα τα φύλλα κελαηδούν. 

Επειδή Σ' αγαπώ
Υπάρχει ένα αόρατο μονοπάτι που διασχίζει τους ουρανούς 
Κι αυτό το μονοπάτι παίρνουν τα πουλιά, ο ήλιος κι η σελήνη 
Κι όλα τ’ αστέρια της νυχτιάς. 

Επειδή Σ' αγαπώ
Υπάρχει ένα ποτάμι που ρέει ολονυκτίς. 

Επειδή Σ' αγαπώ
Όλη τη νύχτα το ποτάμι κυλάει στον ύπνο μου 
Χιλιάδες ζωντανά πλάσματα κοιμούνται στην αγκαλιά μου 
Και καθώς κοιμούνται ξυπνούν, κι ενώ ρέουν αναπαύονται.

- επειδή Σ' Αγαπώ -

*
Kathleen Raine 


(1908-2003) 

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

τ' αστέρι μου


ό,τι έλαμψε στη μαύρη νύχτα της ζωής μου 
ποτέ δεν θα τ' αρνηθώ
και μέσα από τα πιο πυκνά σύγνεφα το καρτερώ.

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

θάπρεπε

το χρώμα σου μ' ακολουθεί παντού

κείνον τον Ιούλη να μην φύγω
αφήνοντας πίσω μου αναπάντητους φόβους 
και την κραυγή που δεν διάβασα -παιδί μου κι αυτή- 
διάλεξα πόνου κραυγή να ήταν. 

γιατί θάπρεπε να ερμηνευτούν τόσα πολλά 
σε τοίχους γραμμένα, 
μα ζύγιασα πως για άλλα μιλούσαν. 

κι έτσι αργότερα έμαθα πως θάπρεπε 
να πνίγω τις κραυγές σου 
αν και ήξερα 
πως μόνος τρόπος να περπατήσω δεν ήταν αυτός. 

θάπρεπε 
νάχω μάθει αντρίκια να ζητώ ό,τι ποθώ
και στις φτηνές προφάσεις να μην ενδίδω.

δεν ξέρω τώρα που κατάλαβα όλα αυτά 
αν είμαι ένα βήμα πιο μπροστά 
ξέρω όμως 
πως ο φόβος να μιλήσω είναι μια ακόμη μαχαιριά.

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

μια θάλασσα μικρή...

σαν έλθουνε τα σύννεφα
ας είναι μόνο για να χαϊδεύουν τα όνειρα


και τούτη τη θάλασσα να καλοπιάνουν
να φέρνει κοντά τις ψυχές μας





...μια θάλασσα μικρή....ο έρωτάς μου, ο πόνος μου

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Όμορφη Πόλη


Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης

Όμορφη πόλη, φωνές, μουσικές,
απέραντοι δρόμοι, κλεμμένες ματιές,
ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα,
βουνά και γιαπιά, πελάγη απλωμένα.

Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα,
τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα,
θα γίνεις δικιά μου.

Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα,
τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα,
θα γίνεις δικιά μου.

Η νύχτα έφτασε τα παράθυρα κλείσαν,
η νύχτα έπεσε οι δρόμοι χαθήκαν.

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

στο θάμπος του αποχωρισμού...

....πάνε δύο χρόνια από τότε που δεν έφυγα ποτέ

όσο κι αν το αναπολόγητο ποτίζει την πίκρα
όσο κι αν η σιωπή θεριεύει τη δειλία
όσο κι αν η απόρριψη ταπεινώνει την ψυχή
όσο κι οι γρίφοι ξεγελούν τη μοναξιά μου.

είμαι εδώ, κάθε στιγμή
να σ' αναζητώ σε κάθε δρόμο και σε κάθε γωνιά.
να σου μιλώ πια με άλλη γλώσσα
να σε αγγίζω χωρίς τα χέρια μου
να σε κοιτώ χωρίς τα μάτια μου.
ώσπου κάποτε τούτη η σιωπή να γίνει δέντρο

δίχως να έχω να πω τίποτε άλλο, σ' αγαπώ. 
Μονάχα αυτό. 
Αρκεί.

υγ. 
με πνίγουν όλα όσα δεν γίνονται λέξεις
και τούτη η γραφή καμμιά προσμονή δεν έχει.

κι' είναι στιγμές που σκέφτομαι πως τούτα τα λόγια 
υπαγόρευση ήταν, στον χρόνο, να τα τηρήσει.