Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

θάπρεπε

το χρώμα σου μ' ακολουθεί παντού

κείνον τον Ιούλη να μην φύγω
αφήνοντας πίσω μου αναπάντητους φόβους 
και την κραυγή που δεν διάβασα -παιδί μου κι αυτή- 
διάλεξα πόνου κραυγή να ήταν. 

γιατί θάπρεπε να ερμηνευτούν τόσα πολλά 
σε τοίχους γραμμένα, 
μα ζύγιασα πως για άλλα μιλούσαν. 

κι έτσι αργότερα έμαθα πως θάπρεπε 
να πνίγω τις κραυγές σου 
αν και ήξερα 
πως μόνος τρόπος να περπατήσω δεν ήταν αυτός. 

θάπρεπε 
νάχω μάθει αντρίκια να ζητώ ό,τι ποθώ
και στις φτηνές προφάσεις να μην ενδίδω.

δεν ξέρω τώρα που κατάλαβα όλα αυτά 
αν είμαι ένα βήμα πιο μπροστά 
ξέρω όμως 
πως ο φόβος να μιλήσω είναι μια ακόμη μαχαιριά.

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

μια θάλασσα μικρή...

σαν έλθουνε τα σύννεφα
ας είναι μόνο για να χαϊδεύουν τα όνειρα


και τούτη τη θάλασσα να καλοπιάνουν
να φέρνει κοντά τις ψυχές μας





...μια θάλασσα μικρή....ο έρωτάς μου, ο πόνος μου

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Όμορφη Πόλη


Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης

Όμορφη πόλη, φωνές, μουσικές,
απέραντοι δρόμοι, κλεμμένες ματιές,
ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα,
βουνά και γιαπιά, πελάγη απλωμένα.

Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα,
τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα,
θα γίνεις δικιά μου.

Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα,
τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα,
θα γίνεις δικιά μου.

Η νύχτα έφτασε τα παράθυρα κλείσαν,
η νύχτα έπεσε οι δρόμοι χαθήκαν.

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

στο θάμπος του αποχωρισμού...

....πάνε δύο χρόνια από τότε που δεν έφυγα ποτέ

όσο κι αν το αναπολόγητο ποτίζει την πίκρα
όσο κι αν η σιωπή θεριεύει τη δειλία
όσο κι αν η απόρριψη ταπεινώνει την ψυχή
όσο κι οι γρίφοι ξεγελούν τη μοναξιά μου.

είμαι εδώ, κάθε στιγμή
να σ' αναζητώ σε κάθε δρόμο και σε κάθε γωνιά.
να σου μιλώ πια με άλλη γλώσσα
να σε αγγίζω χωρίς τα χέρια μου
να σε κοιτώ χωρίς τα μάτια μου.
ώσπου κάποτε τούτη η σιωπή να γίνει δέντρο

δίχως να έχω να πω τίποτε άλλο, σ' αγαπώ. 
Μονάχα αυτό. 
Αρκεί.

υγ. 
με πνίγουν όλα όσα δεν γίνονται λέξεις
και τούτη η γραφή καμμιά προσμονή δεν έχει.

κι' είναι στιγμές που σκέφτομαι πως τούτα τα λόγια 
υπαγόρευση ήταν, στον χρόνο, να τα τηρήσει.

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Ε_ρωτας...


...οι στιγμές εκείνες
που όλα θα γίνουν περιττά,
και ο χρόνος άσκοπα θα καρτερεί
το μέτρημα της αγάπης μας.


Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

ήταν αυτός ο δρόμος ;


δυό χρόνων λέξεις ανείπωτες 
αποσταγμένες στου καιρού το πέρασμα 
με φίλεψαν τη θλίψη μονάχα. 

μα τίποτα δεν σκοτώνει 
σαν η απόσταση αποστάζεται 
στον μόνο θησαυρό μας.