μνήμες

είναι νύχτες που,
οι μνήμες που διέγραψα

επιστρέφουν. 

ερμηνεύοντας
κάθε μισό μου βήμα.

δεν θεραπεύει η διαγραφή

παρά μόνον το α-σήμαντό τους

στο Απέραντο του είναι μας.

τα έργα μας

άραγε φτάνει το φώς ετούτο το πολύ

στο λίγο, εκεί πάνω ;

(καμμιά του Φεγγαριού η ματαιοδοξία).

χρώματα

παραφυλάν στη σκιά της Σιωπής

Μαζί,

σε τέλεση ιερουργίας.

των ματιών η αναλογικότητα
αδυνατεί να ερμηνεύσει,
παρά μόνο,

της ψυχής το κοίταγμα.

δρόμος

πολλή η περπατησιά ακόμη

τα πόδια μου βαραίνουν οι σκουριές.

το χρόνο λιγοστεύει το σκοτάδι.

 ας είναι και τούτη η νύχτα για καλό.

μουσική:
Loreena McKennitt, Skellig

έννοιες...

μόνη μας ήττα ο θάνατος.

   κι' αντίδοτο 

η φλόγα του Έρωτα.

νίκη μας οριστική στο Χρόνο.

γένα

μετρώντας,

    της θάλασσας τα κύματα

μονός μου βγαίνει ο αριθμός

τίποτα πιο δικό μου από την απουσία.