Αυγή

Αυτά που μας επίκραναν, κι' αυτά που μας θυμώνουν

δεν είναι όσα λιγόστεψαν, μα όσα μας περισσεύουν,

δέντρα που δεν εντύθηκαν με των πουλιών τις ρίμες

ταξίδια που δεν εχόρτασαν τα διψασμένα μάτια

ψωμί που δεν ζυμώθηκε απ' τα δικά μας χέρια,

νότες που δεν εστόλισαν τις άγονες σιωπές μας.

Αγάπη χωρίς αντιλαλιά

δάκρυα χωρίς ρυάκι.

και...

γιατί υπάρχουν τόσα

που μόνο μαζί μπορούμε να τα κάνουμε.