απουσία

κάθε ταξίδι

κάθε τόπος

κάθε στιγμή

μια απουσία

η δική σου απουσία

η δική μας μαχαιριά

ανάγκη 

να ζώ με το τίποτα

ανάγκη να τ' αγαπήσω.

καλημέρα

αν κάνω λάθη μόνον εσύ μπορείς να τα δείς

αν εσύ κάνεις λάθη μόνον εγώ μπορώ να τα αγαπήσω.

κάνουμε λάθη κυνηγώντας την ομορφιά

τα αγαπάμε σαν παιδιά μας, 

δεν ντρεπόμαστε γι αυτά,

ό,τι ζεί λαθεύει, 

πασχίζοντας να βρεί διόδους 

πέρα από αυτούς που του μάθαν οι άλλοι.

όμως, αν την μαγεία του λάθους δεν την αποκαλύπτουμε 

τότε το λάθος σήπεται και βρωμίζει.

βρωμίζει χειρότερα από τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας

χειρότερα από πόθους ανομολόγητους

και από τα κρυμμένα μας μυστικά.

τα λάθη μας είναι οι τροχειοδείκτες της ζωής μας

ο φωτεινός χάρτης της διαδρομής μας,

τα κόκκινα αστέρια στον άπειρο ουρανό

που και νεκρά ακόμη στολίζουν το στερέωμα.

κάθε πρωϊ που ξαναρχίζει είναι όμορφο 

σαν κοιτάμε τον ουρανό με τα λάθη μας.

καλημέρα.

υγ. και η γραφή αυτή ίσως νάναι ένα ακόμη λάθος. 

Μόνον εσύ μπορείς να το δείς. 

Μόνον εσύ μπορείς να το αγαπήσεις.

κάποτε να ζήσουμε

κάποτε, 

ας καταλαγιάσει ο θυμός

κι ας φύγει το δείλιασμα

για νάβρει δικαίωση

η αθωότητα που φωλιάζει βαθειά μέσα μας.

ότι γένηκε καλώς γένηκε,

αν πιστέψουμε μ' όλο μας το είναι

πως τίποτα τον όρκο μας δεν μόλυνε

το χρειαζόμαστε αυτό για να πορευτούμε.

σ' αγαπώ

έχουμε ανάγκη τη λαλιά του κάθε μας στιγμή

όπου κι αν είμαστε, όπου και αν στεκόμαστε

δεν ξέρω πως, ας το βρούμε.

κάποτε να ζήσουμε λαχταρώ

τον βράχο να κυλίσουμε, αρκεί.