...κάθε στιγμή
έρχεται η εικόνα σου σαν φώς.
μα χθές, σιωπηλή με περοσπέρασε
χωρίς καν μια ματιά.
και, πατώντας πάνω στη σκιά μου, ξεμάκρυνε.
και τότε κοίταξα τα πόδια μου
-που έτρεμαν-
κι' είδα πως το αίμα μου κυλούσε πάνω τους,
εκλιπαρώντας τη γή να το δεχτεί.
κι' είπα,
πως και τούτη η στιγμή Δική Μας είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.