σε μι' άκρη της γής να ταξιδέψουμε
κι' εκεί στην αγκάλη σου να χαθώ
στο κάστρο της ψυχής σου τάμα.
πλάση μου εσύ κορμί σου 'γώ
ήλιος μου εσύ, ίσκιος σου 'γώ
χάδι απαλό και ξάστερο το κάθε μας ταξίδι,
και σαν το νερό της κρήνης
-τρέχοντας πριν απ' τη χαρά μας-
ας ανθίζει χωρίς τέλος η ζωή.
πλάθοντας τη σκόνη σύγνεφο
και σαν το πουλί -που μόλις λευτερώθηκε-
ας πετάξουμε
ως εκεί που ούτε η ανάσα μας δεν μας χωρίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.