δεν φταίς εσύ

αχ και νάξερες 

πόσο η σιωπή πονάει

........................

πότ' άπλωσα το χέρι μου

μια πέτρα να σηκώσω ;

πες μου εσύ αχτίδα μου

κι' εγώ δεν θα ματώνω.

ξέρω, δεν φταίς εσύ
αν ονειρεύομαι
αν θυμάμαι
αν ελπίζω
αν παλεύω με το μαύρο
αν με νικά η κατάθλιψη
αν ψάχνω δρόμο και φώς
χέρι να κρατηθώ
αν μισώ το ακατανόητο
αν λαχταρώ μια καλημέρα

αν σ' αγαπάω

αν σε νοιάζομαι

μπορείς όμως

να σπάσεις τη σιωπή και να μου πείς φύγε

διέγραψέ με, ξέχνα με

σβήσε ότι με θυμίζουν.